Quae duo sunt, unum facit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse? Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium. Duo Reges: constructio interrete. Quis Pullum Numitorium Fregellanum, proditorem, quamquam rei publicae nostrae profuit, non odit?

Quo modo autem philosophus loquitur?

Deque his rebus satis multa in nostris de re publica libris sunt dicta a Laelio. Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia; Quae duo sunt, unum facit. Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid est cur pulchritudinem non sequamur? Conclusum est enim contra Cyrenaicos satis acute, nihil ad Epicurum. Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius.

Dat enim intervalla et relaxat.
Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem.
Eam tum adesse, cum dolor omnis absit;
Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta.

Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis.
Quaero igitur, quo modo hae tantae commendationes a natura profectae subito a sapientia relictae sint.
Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit?
Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda.
Sed quamquam negant nec virtutes nec vitia crescere, tamen utrumque eorum fundi quodam modo et quasi dilatari putant.
Minime vero probatur huic disciplinae, de qua loquor, aut iustitiam aut amicitiam propter utilitates adscisci aut probari.

Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Nam de summo mox, ut dixi, videbimus et ad id explicandum disputationem omnem conferemus. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Si longus, levis dictata sunt. Tum ille: Ain tandem? Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere? Itaque in rebus minime obscuris non multus est apud eos disserendi labor. Ergo omni animali illud, quod appetiti positum est in eo, quod naturae est accommodatum. Quare si potest esse beatus is, qui est in asperis reiciendisque rebus, potest is quoque esse. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur.

Et quis a Stoicis et quem ad modum diceretur, tamen ego
quoque exponam, ut perspiciamus, si potuerimus, quidnam a
Zenone novi sit allatum.

Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi?

Quam haec sunt contraria! hic si definire, si dividere didicisset, si loquendi vim, si denique consuetudinem verborum teneret, numquam in tantas salebras incidisset.

Bork: Haec mihi videtur delicatior, ut ita dicam, molliorque ratio, quam virtutis vis gravitasque postulat.
Certe non potest.: Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas?